Kau yang bernama LELAKI

Lelaki..

Dulu,

bila disebut lelaki,

Wanitanya mendongak megah,

Lelaki kami Asadullah, Saifullah,

Tokoh ramai tak terkira,

Kini,

Bila disebut lelaki,

Wanitanya menunduk lemah,

Tokoh kai sedikit sekali,

Ramainya boneka Yahudi.

Dulu,

bila disebut lelaki,

Wanitanya tenang dihati,

Lelaki kami menjaga, melindungi,

Kini,

Bila disebut lelaki,

Wanitanya mahu cabut lari,

Lelaki khianat, perogol bersiri.

Dulu,

Bila wanita teraniaya,

Sepasukan kuda putih membela,

Al-Mu’tasim kebanggaan wanita,

Kini,

Ribuan wanita suci dipenjara,

Fatimah diperkosa minta dibela,

Lelaki tunduk tak bertenaga.

Dulu,

Bila wanita dibawah jagaannya,

Lelaki memagari sehabis daya,

Tiada siapa berani menggoda,

Kini,

Bila wanita dibawah jagaannya,

Lelaki tak kisah auratnya terbuka,

Wanita dibiar bebas, binasa.

Dulu,

Lelaki menggadai harta dan nyawa,

Untuk mengangkat kemuliaan agama,

Kini,

Lelaki menggadai ketinggian agama,

Demi nafsu, dunia dan seisinya.

Dulu,

Lelaki bermatian mencipta sejarah,

Kental berjihad, kental berdakwah,

Kini,

Lelaki hanya menyanjungi sejarah,

Diri bermalasan, tenaga tak dikerah.

Dulu,

Lelaki mempejuangkan deen dan ummah,

Al-Farouq, Zunurain mati terbunuh,

Kini,

Lelaki memperjuangkan diri dan kroninya,

Hingga sanggup membunuh.

Dulu,

Lelaki bersatu menghadapi musuh,

Angkatannya kuat dan teguh,

Kini,

Lelaki berpuak dan berpecah,

Sesame sendiri saling bertelingkah.

Kembalilah lelakiku ,

Kepada kelakianmu,

Kami rindukan lelaki dulu,

Acuan Madasah Rasul.